Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, το μήκος των γεννητικών οργάνων σε πίνακες ανδρικών γυμνών έχει αυξηθεί δραματικά. Η Αναγέννηση γνώρισε την αναβίωση του ελληνικού πολιτισμού, καθώς οι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από το αρχαίο ελληνικό ιδεώδες των «μικρών και τεντωμένων» γεννητικών οργάνων με μακριά ακροποσθία.
Από την εποχή της Αναγέννησης, το «ιδανικό» πέος έχει εξελιχθεί σημαντικά, ιδιαίτερα όσον αφορά το μέγεθος. Έτσι προκύπτει ένα νέο μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «BJU International»στην οποία συγκρίνονται τα μήκη των πέων των γυμνών ανδρών που απεικονίζονται σε πίνακες των τελευταίων 700 ετών.
Το ιδανικό μέγεθος πέους που απεικονίζεται σε έργα τέχνης έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ιστορίας, ιδιαίτερα τον 20ο και τον 21ο αιώνα, σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, η αύξηση του ζωγραφισμένου μεγέθους του πέους είναι παράλληλη με τις αλλαγές στην κοινωνική αντίληψη για το ιδανικό μέγεθος πέους. Οι συγγραφείς συγκέντρωσαν 232 πίνακες γυμνών ανδρών ξεκινώντας την ανάλυσή του στην αναγεννησιακή περίοδο του 15ου αιώνα. Από την Αναγέννηση και μετά, πολλοί πολιτισμοί έγιναν πιο ανεκτικοί με το γυμνό στην τέχνη.
Οι ερευνητές χώρισαν τους πίνακες σε τρεις ομάδες σύμφωνα με την ιστορική εξέλιξη της τέχνης: η περίοδος της Αναγέννησης, το μπαρόκ-ροκοκό και ο ιμπρεσιονισμός και η σύγχρονη τέχνη. Έχει παρατηρηθεί ότι το μέγεθος του απεικονιζόμενου πέους έχει αυξηθεί δραματικά στην περίοδο της σύγχρονης τέχνης και στον 21ο αιώνα.
Μια εξήγηση μπορεί να είναι η ευρεία χρήση του Διαδικτύου και έκθεση σε άλλα μέσα, τα οποία διαιωνίζουν τη σχέση μεταξύ του μεγέθους του πέους και της αρρενωπότητας, της δύναμης και της ικανοποίησης του συντρόφου.
