Η αυτοκτονία είναι η κύρια αιτία αφύσικου θανάτου στην Ισπανία από το 2008. Το 2020, σημειώθηκαν 3.941 αυτοκτονίες στην Ισπανία. Τα ανησυχητικά δεδομένα σήμαιναν ότι η πρόληψη αντιμετωπίστηκε ως κύριο σημείο, καθώς υπάρχουν 2,7 φορές περισσότεροι θάνατοι από αυτή την αιτία από τροχαία ατυχήματα, 14 φορές περισσότεροι από ανθρωποκτονίες και 85 φορές περισσότεροι από θύματα βίας λόγω φύλου. Μεταξύ 5-10% όλων των ατόμων που παρακολουθούνται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη (PC) έχουν ιδέες αυτοκτονίας.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους σημαντικούς αριθμούς, το θέμα αυτό συζητήθηκε στο Συνέδριο της Ισπανικής Εταιρείας Ιατρών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας (Semergen) που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στη Σεβίλλη, καθώς, επιπλέον, Η πρόληψη της αυτοκτονίας είναι απαραίτητη στην καθημερινή διαβούλευση με τους γιατρούς Η/Υ και παρέμβαση σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, αφού οι οικογενειακοί γιατροί είναι αυτοί που βρίσκονται πιο κοντά στον ασθενή, η πρώτη γραμμή της τάφρου όπου η προσωπική και οικογενειακή επαφή είναι καθημερινή και μπορούν να βοηθήσουν μέσα από τη στενή, καθημερινή τους σχέση.
Έτσι, το Η Δρ Joan Carles March σχολίασε ότι «πρέπει να υπερβούμε τους αριθμούς (που είναι πολύ υψηλοί) και χρειαζόμαστε μια συλλογική προσέγγιση για την πρόληψη των αυτοκτονιών. 77% ανθρώπων που πέθαναν από αυτοκτονία αναζήτησαν πρωτοβάθμια περίθαλψη το προηγούμενο έτος (33% από αυτούς είχαν συμβουλευτική ψυχικής υγείας) και 55% τις τελευταίες 30 ημέρες (20% στην ψυχική υγεία). Το 18% αναζήτησε υπηρεσίες υγείας την ίδια ημέρα του θανάτου. Αυτό απαιτεί δύο θεμελιώδη ζητήματα, την ανάγκη ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης των γιατρών πρωτοβάθμιας περίθαλψης να μιλούν με σιγουριά και γνώση για το θέμα και επίσης να γνωρίζουν πώς να αναγνωρίζουν τα προειδοποιητικά σημάδια προκειμένου να εργαστούν σε θέματα πρόληψης».
Αυτός να στοχεύουν τραπέζι, στο οποίο συμμετείχαν οι γιατροί José Ángel Alcalá Partera, Miguel Guerrero Díaz και José Sánchez Pérez, καθώς και ο Joan Carles March, πήγαν να συναντηθούν Τι μπορεί να κάνει ένας οικογενειακός γιατρός; πρόληψη, παρέμβαση και αντιμετώπιση του προβλήματος της αυτοκτονικής συμπεριφοράς. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα προειδοποιητικά σημάδια της αυτοκτονικής συμπεριφοράς και να μιλάμε για αυτά, να παίρνουμε τον έλεγχο και να βάζουμε λύσεις στο τραπέζι.
Οι συμμετέχοντες μπόρεσαν να μάθουν να εκτιμούν και να εφαρμόζουν στην πράξη προληπτικά και επανορθωτικά μέτρα κατά της αυτοκτονίας που προκαλείται από την εργασία, εκτός από την εκτίμηση της ομαδικής εργασίας των επαγγελματιών, τη γνώση των ανησυχητικών δεδομένων για το θέμα, την εργασία στην ταξινόμηση της αυτοκτονικής συμπεριφοράς, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία της πρόληψης και τη γνώση των προειδοποιητικών σημείων της αυτοκτονικής συμπεριφοράς.
