Od 2008 roku samobójstwa są główną przyczyną nienaturalnej śmierci w Hiszpanii. W 2020 r. w Hiszpanii było 3941 samobójstw. Alarmujące dane sprawiły, że jako główny punkt potraktowano profilaktykę, gdyż z tej przyczyny umiera 2,7 razy więcej niż wypadków drogowych, 14 razy więcej niż zabójstw i 85 razy więcej niż ofiar przemocy ze względu na płeć. Od 5 do 10% wszystkich osób przyjętych do podstawowej opieki zdrowotnej (PC) ma myśli samobójcze.
Biorąc pod uwagę te ważne liczby, temat ten został poruszony na odbywającym się obecnie w Sewilli Kongresie Hiszpańskiego Towarzystwa Lekarzy Podstawowej Opieki Zdrowotnej (Semergen), ponieważ ponadto Zapobieganie samobójstwom jest niezbędne w codziennych konsultacjach lekarzy PC oraz interwencja wobec bezbronnych grup ludności, ponieważ lekarze rodzinni są osobami najbliższymi pacjentowi, pierwszą linią okopu, w której codzienny jest kontakt osobisty i rodzinny, a oni mogą pomóc poprzez bliską, codzienną relację.
Więc Doktor Joan Carles March stwierdziła, że „musimy wyjść poza liczby (które są bardzo wysokie) i potrzebujemy wspólnego podejścia do zapobiegania samobójstwom. W poprzednim roku do podstawowej opieki zdrowotnej zgłosiło się 77% osób, które zmarły w wyniku samobójstwa (33% z nich konsultowało się w zakresie zdrowia psychicznego) i 55% w ciągu ostatnich 30 dni (20% w zakresie zdrowia psychicznego). 18% zwrócił się o pomoc medyczną w tym samym dniu śmierci. Wymaga to dwóch podstawowych kwestii: potrzeby świadomości i przeszkolenia lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, aby mogli wypowiadać się na ten temat z pewnością i wiedzą na ten temat, a także umiejętności rozpoznawania znaków ostrzegawczych w celu pracy nad aspektami zapobiegawczymi”.
On celować stole, w którym uczestniczyli lekarze José Ángel Alcalá Partera, Miguel Guerrero Díaz i José Sánchez Pérez, a także Joan Carles March, udali się na spotkanie Co może zrobić lekarz rodzinny? zapobiegać, interweniować i rozwiązywać problem zachowań samobójczych. Bardzo ważne jest, aby znać sygnały ostrzegawcze zachowań samobójczych i rozmawiać o nich, przejąć kontrolę i proponować rozwiązania.
Uczestnicy mogli nauczyć się cenić i stosować w praktyce środki zapobiegawcze i zaradcze wobec samobójstw spowodowanych pracą, oprócz doceniania pracy zespołowej profesjonalistów, znajomości alarmujących danych na ten temat, pracy nad klasyfikacją zachowań samobójczych, uwzględniania wagi profilaktyki i znajomości sygnałów ostrzegawczych zachowań samobójczych.
