Η επιστήμη έχει κάνει ένα τεράστιο άλμα που θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε καλύτερα το babesia, α Δυνητικά θανατηφόρο παράσιτο υπάρχει όλο και περισσότερο στην Ισπανία. Μια ομάδα από το Εθνικό Κέντρο Μικροβιολογίας του Ινστιτούτου Υγείας Carlos III συμμετείχε στη διεθνή έρευνα που αποκάλυψε την πρώτη πλήρη αλληλουχία και τρισδιάστατη δομή του γονιδιώματος του παθογόνου Μπαμπέσια Ντουνκάνιο αιτιολογικός μικροοργανισμός μπαμπέζωση, μια ασθένεια παρόμοια με την ελονοσία. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, που συντονίζεται από τα πανεπιστήμια του Yale και της Καλιφόρνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες, μόλις δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Μικροβιολογία της Φύσης.
Η μπαμπέζωση είναι μια ασθένεια που επηρεάζει ανθρώπους και ζώα, συμπεριλαμβανομένων των σκύλων. Συνήθως μεταδίδεται με το δάγκωμα ενός τύπου τσιμπουριού. Το Babesia εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και εισέρχεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια (ερυθροκύτταρα), όπου ωριμάζει και διαιρείται, προκαλώντας τη ρήξη των ερυθροκυττάρων. Συγκεκριμένα, ο μικροοργανισμός που μελετήθηκε («Babesia duncani») προκαλεί μια ιδιαίτερα σοβαρή μπαμπέζωση που μπορεί να είναι θανατηφόρα σε μολυσμένα άτομα. Τα συμπτώματα αυτής της λοίμωξης μπορεί να είναι ήπια, αλλά μπορεί επίσης να γίνουν πολύπλοκα και να προκαλέσουν πολύ υψηλούς πυρετούς και ανεπάρκεια πολλών οργάνων, που μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο.
Οι Estrella Montero, Luis Miguel González και Sergio Sánchez, ερευνητές στο CNM-ISCIII Reference and Research Laboratories in Parasitology and Bacerial Infections Transmitted by Water and Food και συν-συγγραφείς του άρθρου, εξηγούν ότι η έρευνα αποκαλύπτει για πρώτη φορά το γονιδίωμα αυτού του παρασίτου, την πυρηνική του δομή, τα μεταγραφικά και επιγενετικά του προφίλ, το πώς συναρμολογείται το γενετικό του υλικό, η τρισδιάστατη μοριακή του δομή και η φυλογενετική του εξέλιξη.
Μέχρι τώρα και παρά για την υψηλή παθογένεια του «Babesia duncani», υπήρχαν πολύ λίγες πληροφορίες σχετικά με τη βιολογία, την εξέλιξη, τους μηχανισμούς λοιμογόνου δράσης, την παθογένεια και την ευαισθησία στα φάρμακα. Οι ανακαλύψεις που επιτεύχθηκαν τώρα, συμπεριλαμβανομένης της ανακάλυψης νέων πολυγονιδιακών οικογενειών που αναπτύχθηκαν από το παράσιτο για να ξεφύγουν από την ανθρώπινη ανοσοαπόκριση, σας επιτρέπουν να βελτιώσετε τη διάγνωση της λοίμωξηςκαλύτερη επιλογή των διαθέσιμων φαρμάκων, βελτίωση των δοκιμών άλλων φαρμάκων υπό ανάπτυξη και διευκόλυνση της αναζήτησης νέων θεραπευτικών στόχων για μόλυνση σε ανθρώπους.
Μέσω μιας in vitro ανάλυσης με ανθρώπινα ερυθροκύτταρα, σε ζωικό μοντέλο, οι συγγραφείς ανέπτυξαν έναν «χάρτη» του μεταβολισμού του παρασίτου και της ανάπτυξής του κατά τη διάρκεια της μόλυνσης. Αυτός ο άτλαντας νέων δεδομένων παρείχε νέα γνώσημε τη μορφή αντιγόνων, για τη διάγνωση ενεργού λοίμωξης και μορίων για την πιθανή ανάπτυξη φαρμάκων, όπως αντιφολικά, συμπεριλαμβανομένης της πυριμεθαμίνης, τα οποία αναστέλλουν τη μολυσματική δράση του Babesia duncani και μπορεί να είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία της μπαμπέζωσης σε άτομα.
Επίπτωση ανθρώπινης μπαμπέζωσης στην Ισπανία
Η ανθρώπινη μπεμπέζωση εξακολουθεί να είναι μια σπάνια ζωονόσος στην Ισπανία, αλλά το ποσοστό επίπτωσής του αυξάνεται με τα χρόνια. Αυτό αποκαλύπτει μια άλλη μελέτη με επικεφαλής ειδικούς από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Salamanca, που δημοσιεύτηκε στις 2 Φεβρουαρίου φέτος στο περιοδικό PLOS One. Η εργασία αναφέρει ότι δεν υπάρχει πλήρης παγκόσμια επίπτωση στη βιβλιογραφία, αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και η Ασία θεωρούνται ενδημικές περιοχές.
Η μελέτη ανέλυσε την εξέλιξη του παρασίτου ειδικά στη χώρα μας εδώ και 23 χρόνια. Μεταξύ 1997 και 2019, εντοπίστηκαν στην Ισπανία 29 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με μπαμπέζωση. Αντιστοιχούσαν 82,81ΤΠ3Τ των περιπτώσεων αστικούς άνδρες ηλικίας περίπου 46 ετών μεταξύ καλοκαιριού και φθινοπώρου.
Οι περιοχές των Η Castilla-La Mancha και η Extremadura κατέγραψαν τον υψηλότερο αριθμό των περιπτώσεων. Δεδομένου του χαμηλού ποσοστού πρωτογενών διαγνώσεων (55,2%) και του υψηλού αριθμού επανεισαγωγών (79,3%), είναι πιθανό να υπάρχει χαμηλή κλινική υποψία. Η μελέτη επισημαίνει ότι το ποσοστό θνησιμότητας υπολογίζεται σε περίπου 9% σε νοσηλευόμενους ασθενείς, αλλά μπορεί να φτάσει τους 20% εάν η νόσος μεταδοθεί με μετάγγιση μολυσμένου αίματος.
Για τη θεραπεία ήπιας ή μέτριας βαρύτητας, αντιβιοτικά ευρέος φάσματος, όπως η αζιθρομιζίνη και αντιπρωτοζωικά φάρμακα, όπως η ατοβακουόνη. Σε περιπτώσεις σοβαρής λοίμωξης, η κινίνη και η κλινδαμυκίνη ενδείκνυνται σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες και μετάγγιση ανταλλαγής.
Συμπτώματα Μπαμπέζωσης
Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μία έως τέσσερις εβδομάδες μετά το τσίμπημα από μολυσμένο τσιμπούρι ή μία εβδομάδα έως έξι μήνες μετά τη λήψη μιας μολυσμένης μετάγγισης. Τα συμπτώματα της μπαμπέζωσης περιλαμβάνουν: υψηλός πυρετός, πονοκέφαλος, ρίγη, πόνος στις αρθρώσεις, μυϊκός πόνος, κόπωση από αιμολυτική αναιμία, ίκτερος ή διόγκωση ήπατος και σπλήνας.
Στους σκύλους, η Babesiosis παράγει μια κλινική εικόνα που χαρακτηρίζεται κυρίως από εμπύρετο σύνδρομο και αιμολυτική αναιμία. Το ζώο έχει πυρετό και αδυναμία. Υπάρχει θεραπεία, αλλά η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από παράγοντες όπως η ηλικία του ζώου ή ο χρόνος που έχει περάσει από το δάγκωμα.
