Το να μιλάμε για καρδιακή ανεπάρκεια (ΣΥ) μιλάμε για μια από τις μεγάλες επιδημίες του 21ου αιώνα και την πιο υποτιμημένη. Είναι το πιο σχετικό καρδιαγγειακό πρόβλημα –πολλές καρδιαγγειακές παθήσεις συχνά οδηγούν σε καρδιακή ανεπάρκεια– και προκαλεί τη μεγαλύτερη θνησιμότητα, ξεπερνώντας το έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μια χρόνια, εκφυλιστική νόσος που εμποδίζει την καρδιά να αντλεί αρκετό αίμα, έτσι ώστε να μην μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες άλλων οργάνων. Στην Ισπανία, επηρεάζει περισσότερους από 770.000 ανθρώπους και ο επιπολασμός του είναι υψηλότερος από ό,τι στις γειτονικές χώρες, σύμφωνα με στοιχεία της μελέτης Pathways-HF. Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι πάσχουν από αυτό μεταξύ 4,7 και 6,8% ατόμων άνω των 45 ετών.
Δυστυχώς, καθώς είναι μια ασθένεια με υψηλές υγειονομικές και οικονομικές επιπτώσεις, δεν της δίνεται η σημασία που έχει. Ωστόσο, δεν πρέπει να υποτιμάται, καθώς θεωρείται η κύρια αιτία νοσηλείας σε ασθενείς άνω των 65 ετών, καθώς και μη προγραμματισμένων επανεισαγωγών στο νοσοκομείο. Και το εκτιμώμενο κόστος του είναι περίπου 2.500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, που αντιπροσωπεύει 3,81 TP3T της συνολικής δαπάνης για την υγεία.
Μάλιστα, το ποσοστό των νοσηλειών για τη συγκεκριμένη παθολογία έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία της μελέτης Recalcar της Ισπανικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Δεδομένου ότι η αύξηση αυτή εντείνεται σε ομάδες μεγαλύτερης ηλικίας, αναμένεται ότι οι νοσηλείες για ΚΑ θα συνεχίσουν να αυξάνονται τα επόμενα χρόνια, με συνέπεια τη φροντίδα και την οικονομική επιβάρυνση του συστήματος υγείας.
Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι, το 2019, 17,9 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πέθαναν από αυτή την αιτία. Στην Ισπανίαθνησιμότητα ένα χρόνο μετά τη διάγνωση είναι περίπου 20% και μεταξύ 40 και 50% σε πέντε χρόνια, σύμφωνα με την ίδια μελέτη της Recalcar. Αυτό, με άλλο τρόπο, σημαίνει ότι Ένας στους δύο ασθενείς που έχει διαγνωστεί με καρδιακή ανεπάρκεια θα έχει πεθάνει εντός πέντε ετών από τη διάγνωση. Με αυτά τα δεδομένα, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η καρδιακή ανεπάρκεια είναι πιο θανατηφόρα από τους πιο συνηθισμένους καρκίνους.
Παρά τη σοβαρότητά της, ο κίνδυνος καρδιακής ανεπάρκειας μπορεί να μειωθεί σημαντικά με την υιοθέτηση συνηθειών υγιεινού τρόπου ζωής και τη θεραπεία των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου.
Η καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να προληφθεί με συνήθειες όπως ισορροπημένη διατροφή, άσκηση, αποφυγή της παχυσαρκίας, μη κατανάλωση καπνού ή αλκοόλ, εκτός από τον έλεγχο της υπέρτασης, που είναι ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για αυτήν την ασθένεια. Ως εκ τούτου, είναι επείγουσα η ανάπτυξη στρατηγικών για την πρόληψη των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου και την προώθηση συνηθειών υγιεινού τρόπου ζωής, τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, που καταδεικνύουν βελτίωση στους βασικούς δείκτες των ασθενών με αυτή την παθολογία.
Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια δεν υπήρξε σημαντική ώθηση στις δημόσιες πολιτικές που δίνουν προτεραιότητα στην καρδιακή ανεπάρκεια ως πρόβλημα πρώτης τάξης στην Ισπανία, μας οδήγησε να προωθήσουμε το μανιφέστο «Στόχος 2025: Καρδιακή Ανεπάρκεια». Οι υπογράφοντες εταιρίες και οι συνδεδεμένες οντότητες ισχυρίζονται ότι δίνουν σχετική και διαφοροποιημένη θεώρηση της HF, τόσο στη στρατηγική του NHS για την καρδιαγγειακή υγεία όσο και στα περιφερειακά σχέδια ή στρατηγικές που θα αναπτυχθούν μετά τη δημοσίευση αυτής της εθνικής στρατηγικής.
Οι επαγγελματίες υγείας από τις διάφορες ειδικότητες που εμπλέκονται στην προσέγγιση της ΚΑ συμφωνούν ότι ο συντονισμός μεταξύ των επιπέδων περίθαλψης πρέπει να βελτιωθεί και να αυξηθεί εάν θέλουμε να εγγυηθούμε τη βέλτιστη προσέγγιση αυτής της παθολογίας. Αυτό θα απαιτούσε τον καθορισμό και τη θέσπιση κριτηρίων ή οδών ταχείας παραπομπής μεταξύ πρωτοβάθμιας περίθαλψης και ειδικοτήτων όπως η καρδιολογία, η εσωτερική ιατρική, η νεφρολογία και τα επείγοντα περιστατικά. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για τον αντίκτυπο της διεπιστημονικής φροντίδας στη μείωση της θνησιμότητας, στη μείωση του ποσοστού επανεισδοχής στο νοσοκομείο, καθώς και στη συντόμευση της διάρκειας παραμονής σε ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια.
Ταυτόχρονα, τα πρωτόκολλα περίθαλψης και απόδοσης ασθενών, που καταρτίζονται με συναίνεση μεταξύ όλων των ειδικοτήτων και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, θα χρησιμεύουν ως αδιαμφισβήτητοι σύμμαχοι για τη διασφάλιση της συνέχειας της περίθαλψης και του συντονισμού της ποιοτικής φροντίδας. Καλός Η φροντίδα και η διαχείριση των ατόμων με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει να είναι όπως ένας χρόνιος ασθενής, επεκτείνοντας την εστίαση στην ολοκληρωμένη παρακολούθηση μετά τη νοσηλεία, χωρίς να παραμένει μόνο στη φάση της διαγνωστικής υποψίας.
Από την άλλη πλευρά, η δύσπνοια και το οίδημα είναι τα πιο κοινά συμπτώματα της καρδιακής ανεπάρκειας. Πριν από οποιαδήποτε από αυτές, καλό είναι να πάτε στον καρδιολόγο για να μελετήσει τι τις προκαλεί και να συνταγογραφήσει γρήγορα θεραπεία. Ευτυχώς, υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για αυτή τη νόσο, αλλά είναι απαραίτητο να εστιάσουμε στην ολοκληρωμένη και συνδυαστική θεραπεία, καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών και να μειωθεί το κόστος.
Χωρίς αμφιβολία, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση δημόσιων εκστρατειών που χρησιμεύουν για την ευαισθητοποίηση και την ευαισθητοποίηση γύρω από αυτήν την ασθένεια είναι θεμελιώδης σε όλο αυτό το πλαίσιο. Η κοινωνία φαίνεται να αγνοεί ακόμη τον ισχυρό αντίκτυπο της καρδιακής ανεπάρκειας στη χώρα μας και ο συντονισμός αυτών των μέτρων θα μπορούσε αναμφισβήτητα να ευνοήσει και να εγγυηθεί τον έλεγχο της υγείας του καθενός.
