Το 2018, δημοσιεύτηκε μια μελέτη που υπολόγιζε ότι περίπου 15% του παγκόσμιου πληθυσμού Μπορεί να υποφέρετε από κάποιο είδος φοβίας, που είναι ένας υποτύπος στις αγχώδεις διαταραχές που χαρακτηρίζεται από έναν παράλογο και εξαιρετικά έντονο φόβο για κάτι που ενέχει ελάχιστο ή καθόλου κίνδυνο για το πάσχον άτομο.
Τυπικά, αυτές οι φοβίες εκδηλώνονται με την αίσθηση του α παραλυτικός φόβος, συχνά συντηρείται από καταστροφικές σκέψεις. Αν και, ανάλογα με τη σοβαρότητα της αλλαγής, μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και σωματικά συμπτώματα, όπως ναυτία, αυξημένη αρτηριακή πίεση, ταχυκαρδία, ξερό στόμα, τρόμος, πονοκέφαλος ή υπερβολική εφίδρωση. Για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω, οι φοβίες δεν μπορούν να θεωρηθούν μια μικρή αγχώδης διαταραχή… ή κάτι επιπόλαιο ή παράξενο. Αντίθετα, σοβαρές διαταραχές που απαιτούν να προσεγγιστεί προσεκτικά.
Υπάρχουν μερικά φοβίες που είναι πραγματικά περίεργες, όπως η ξανθοφοβία, που είναι ο φόβος του κίτρινου χρώματος. metrophobia, που είναι ο φόβος της ποίησης, ή hexakosioihexekontahexaphobia, που είναι ο φόβος του αριθμού 666. Αυτές ονομάζονται ειδικές φοβίες και επηρεάζουν ένα πολύ μικρό μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού. Η αλήθεια είναι ότι, από Λαϊκό 15% πάσχουν από αυτή την ψυχολογική διαταραχή σε κάποιο βαθμό, η συντριπτική πλειοψηφία πάσχει από κάποια από τα οι 7 πιο συχνές φοβίες, δηλαδή η ζωοφοβία, η αιματοφοβία, η ακροφοβία, η κλειστοφοβία, η αστροφοβία και η υποχονδρία. Σήμερα θα επικεντρωθούμε στην περίπτωση της αιματοφοβίας:
[[Η2: Ο φόβος του αίματος… ένας από τους πιο συνηθισμένους φόβους]]
Όπως έχουμε εξηγήσει προηγουμένως, αυτή η φοβία είναι ένα από τα πιο κοινά. Μάλιστα, εκτιμάται ότι έως 4% του πληθυσμού Μπορεί να υποφέρετε από αυτή τη φοβία σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό και είναι πολύ πιο διαδεδομένη στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Βασικά, η αιματοφοβία αποτελείται από έναν ακραίο φόβο αίμαστο βελόνες και το ανοιχτές πληγές.
Κάτι που συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση της αιματοφοβίας και συμβαίνει αντίθετα στις υπόλοιπες φοβίες, είναι ότι σε όσους πάσχουν από αιμοφοβία ο καρδιακός ρυθμός όχι μόνο δεν αυξάνεται, αλλά μειώνεται. Αυτός ξαφνική πτώση της αρτηριακής πίεσης η ποσότητα του αίματος που φτάνει στον εγκέφαλο μειώνεται, γεγονός που με τη σειρά του προκαλεί ζάλη. Σε πολλές περιπτώσεις, ο καρδιακός ρυθμός των ατόμων που πάσχουν από αιμοφοβία μειώνεται τόσο πολύ… Μπορεί να οδηγήσει -ακόμα και σε λιποθυμία. Είναι ένα φαινόμενο για το οποίο δεν υπάρχει ακόμη οριστική και απολύτως αποδεκτή εξήγηση.
Μια άλλη διαφορά που παρουσιάζει επίσης η αιματοφοβία σε σχέση με άλλες φοβίες είναι ότι, όταν τα άτομα που υποφέρουν από αυτήν βρίσκονται στην παρουσία αυτού του ερεθίσματος, βιώνουν μια ξαφνική μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότηταΜε άλλα λόγια, σταματούν να σκέφτονται… αντί να αφήσουν τον εαυτό τους να παρασυρθεί από έναν άπειρο αριθμό ανησυχητικών σκέψεων, κάτι που συμβαίνει στην περίπτωση άλλων φοβιών.
Υπάρχει θεραπεία;
Αυτός προέλευση αυτών των φοβιών Είναι ακόμα ένα θέμα που συζητείται έντονα... και διαφορετικά ρεύματα της ψυχολογίας έχουν διαφορετικές θεωρίες σχετικά με αυτό: το γνωστικό-συμπεριφορικό ρεύμα υποστηρίζει ότι οι φοβίες προέρχονται από ανταμοιβές και τιμωρίες κατά την παιδική ηλικία. Τα βιολογικά ρεύματα -από την άλλη- υποστηρίζουν ότι η γένεση αυτών των παράλογων φόβων βρίσκεται στις γενετικές προδιαθέσεις που κληρονομήσαμε από τους γονείς μας. και οι ενσωματωτικές θεωρίες -που είναι οι πιο αποδεκτές- κατανοούν τις φοβίες ως α πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Προέρχονται δηλαδή από ένα μείγμα βιολογικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών και ψυχολογικών παραγόντων.
Όποια και αν είναι όμως η προέλευσή τους, η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι επηρεάζονται από αυτούς τους παράλογους φόβους. Και αυτό μπορεί να τους οδηγήσει να ζήσουν μια ζωή γεμάτη αυτοεπιβαλλόμενα όρια, αρκεί να μην χρειάζεται να εκτίθενται σε ερεθίσματα που προκαλούν πανικό. Ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της υπόθεσης… και ανάλογα με το πώς εκδηλώνεται σε κάθε άτομο, οι συστάσεις ενός καταρτισμένος επαγγελματίας Μπορούν να διαφέρουν ριζικά.
Αν και, γενικά, μπορούμε να πούμε ότι για την αντιμετώπιση αυτής της κατηγορίας φοβιών, μια από τις πιο αποδεκτές επιλογές είναι γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία; που στοχεύει να προσαρμόσει τα νοητικά σχήματα του ασθενούς, να απορρίψει τις καταστροφικές σκέψεις που προκαλούν το ερέθισμα που γεννά τη φοβία. Μόλις το επηρεαζόμενο άτομο μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτό το ερέθισμα (σε αυτήν την περίπτωση, μεγάλα αντικείμενα) εφαρμόζοντας τους νέους πόρους που έχει μάθει, απόκριση πτήσης θα εξαφανιστεί.
Μια άλλη μέθοδος που επίσης συνήθως συνιστάται σε αυτό το είδος περιπτώσεων είναι θεραπεία ελεγχόμενης έκθεσης. Χάρη σε αυτή τη διαδικασία, οι φόβοι του ασθενούς εξαφανίζονται σταδιακά καθώς προχωρούν οι συνεδρίες. Αυτό είναι γνωστό ως συστηματική απευαισθητοποίηση. Σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητο χρήση αγχολυτικών για να κατευνάσει τα σωματικά συμπτώματα άγχους, όπως γρήγορο καρδιακό παλμό ή τρόμο. Για να μπορέσει ο ασθενής να αντιμετωπίσει καλύτερα τη θεραπεία.
Εν ολίγοις, η αιματοφοβία μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή των ανθρώπων που υποφέρουν από αυτήν. Υπάρχουν όμως κάποιες θεραπείες που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές να βοηθήσει να ξεπεραστεί αυτός ο φόβος. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας είναι κρίσιμης σημασίας για την επίτευξη μιας επιτυχούς ανάρρωσης. Επομένως, εάν πάσχετε από αιματοφοβία ή γνωρίζετε κάποιον που το κάνει, μη διστάσετε συμβουλευτείτε έναν ψυχολόγο εξειδικευμένο στις φοβίες για να λάβει την κατάλληλη θεραπεία και βελτιώστε την ποιότητα της ζωής σας. Μην αφήσετε τον φόβο του αίματος να σας εμποδίσει να απολαύσετε την καθημερινότητά σας.
